Het is vrijdagmiddag. Drie leerlingen, een docent en de technisch onderwijsassistent zitten gehurkt op de gang, als ik na mijn laatste les het lokaal uit kom.
“Hij werkt gewoon hoor meneer!!”, terwijl ze trots wijzen naar een wiebelend robotje.
In 4 vmbo mogen de leerlingen bij natuurkunde zelf een experiment uitvoeren en de daarbij horende theorie en praktijk verklaren. Sommige leerlingen weten meteen wat ze willen, terwijl andere wat hulp nodig hebben. Voor hen had ik nog wel iets op de plank liggen wat ik vorig jaar van Per-Ivar Kloen gekregen heb: onderdelen voor een SunBeam Seeker Bot.
Twee jongens en twee meisjes hebben in een aantal middagen na schooltijd dit schattige robotje gemaakt. Het volgen van de instructies aan de hand van de video lukte nog wel, maar de leerlingen hadden al ruim twee jaar niet meer gesoldeerd. Het aansluiten van de elektronica was de grootste uitdaging. Het is best moeilijk om aan de onderkant, waar je soldeert, de juiste draadjes aan de juiste pinnetjes te solderen en daarbij ook niet per ongeluk meerdere pinnen aan elkaar solderen.
Bij de meiden is iets niet helemaal goed gegaan. Hun robotje reageert niet op licht. De polariteit van de motortjes is precies verkeerd om, hier door waggelt het robotje in hoge snelheid achteruit. Dit vinden ze hilarisch. Beretrots willen ze hun creatie in de klas laten zien.
Toen de jongens klaar waren, hadden ze weinig vertrouwen in hun robotje. Het soldeerwerk verdient geen schoonheidsprijs. Des te trotser waren ze dat hun robot in één keer werkte. Alleen nog afstellen.
De motortjes waren recht naar beneden gericht, maar moeten onder een kleine hoek staan om als wielen te werken. Dankzij de klittenbandbevestiging kan dit aangepast worden, alleen trok ik iets te hard aan een motortje en hij deed het niet meer. Schuldig beloofde ik hen dat we het robotje vrijdag gaan repareren.
Voordat ik vrijdag de jongens kon helpen, hebben twee andere klasgenoten hen geholpen: “Hij werkt gewoon hoor, meneer!!”
De motortjes draaiden de verkeerde kant op. In plaats van te gaan solderen kiezen de jongens lekker pragmatisch ervoor om de motortjes te verwisselen, lang leve klittenband! De robot reageert duidelijk op licht, maar door het verwisselen van de motortjes zoekt deze robot niet het licht op, maar het donker.
http://instagram.com/p/yxHGsjkJSY/?modal=true
Enthousiasme, trots en bij enkele leerlingen die de laatste vrijdagmiddag geholpen hebben: jaloezie. Maar wat hebben ze geleerd?
⇒ Alle vier de leerlingen begrijpen waarom de twee motortjes in serie staan: de spanningsdeling.
⇒ Alle vier de leerlingen begrijpen de functie van de output van de op-amp: bepalen hoe de spanning verdeeld wordt.
⇒ Drie van de vier leerlingen begrijp de volledige functie van de op-amp: het vergelijken van de input.
Het nevenresultaat: een trotse leraar, die nog nooit leerlingen les heeft gegeven die wisten wat een op-amp doet.
Rob van Bakel is docent natuurkunde in Eindhoven Kanalen: Twitter: @rpvanbakel Youtube (aanrader!): https://www.youtube.com/user/MrvanBakel Instagram: http://instagram.com/mrvanbakel/
2 reacties op “Kleine maker-stapjes”