Fablearn (dag 2)

Na een onstuimige nacht, zowel buiten als binnen, loop ik om acht uur weer richting Stanford. Het is prachtig weer en ik geniet van het buiten zijn. Vooral het laatste stuk is heerlijk omdat de naaldbomen op de campus zo lekker ruiken! Onderweg zie ik tweets van Josh Ajima (aka DesignMakeTeach) die ook zo geniet van de wandeling. Josh doet geweldige dingen met 3D-printers, ik hoop dat hij mij het kan leren.

cu0yrikviaapdyf-jpg-large cu0yrnsvyaauq-r-jpg-large

Het programma van vandaag ziet er als volgt uit:

  • Keynote – Edith Ackermann
  • Educator Panel
  • High Tech Making Panel
  • Poster Session
  • Workshops & Educator Roundtables
  • Research Panel #1
  • Young Maker (Student) Panel #1
  • Wrap-up – Sylvia Libow Martinez

De praatjes van de panels moeten binnenkort online te vinden zijn. Ik zal daar verder niet veel over zeggen. Voor wie heel nieuwsgierig is: duik even in de time-line van #fablearn. Daar vind je veel reacties. Ik richt we nu op de dingen waar alleen mijn camera bij was: de postersessie en de workshop. Omdat het de wrap-up van Sylvia samenvalt in één zin, neem ik die ook nog even mee. Het zal weer niet een gedetailleerd verslag worden want wat was het weer intens vandaag, Zoveel leuke ontmoetingen, zulke gave dingen gezien. Je moet echt oppassen dat je niet de hele tijd in verwerkingsmodus schiet. Al die ideeën die maar oppoppen!

Na de prachtige, gekke, grappige en inhoudelijk zeer sterke keynote (zoek op!) van Edith Ackermann worden er wat projecten gepresenteerd. Gave projecten waar vooral het project van Colin Dixon en Street Arcade van de Plug-in Studio uit Chicago opvielen. Colin laat zijn leerlingen een probleem (de luchtvervuiling in de metro) duidelijke maken aan medereizigers. Dit gebeurt bv door een boekenlegger met een gekleurde LED die van kleur verandert wanneer de luchtkwaliteit achteruit gaat. Wanneer er meer boekenleggers in de metro zijn, ontstaat er zo een netwerk van sensoren. Zo zien andere reizigers gelijk hoe het met de luchtkwaliteit gesteld is. Heel erg tof! Het project van de Plug-In Studio is gewoon cool omdat het de Plug-in Studio is. Ze komen uit Chicago, dat zijn de Rotterdammerts van de VS, ze worden cool geboren. Leerlingen locale probleem laten adresseren doormiddel van een videogame die je dan met de hele wijk op een muur speelt. Dat is gers toch?

De posters dan nu. Zoals Paolo al duidelijke maakte in het begin van de dag, de helft van de bezoekers komt uit het onderzoek. Er wordt veel onderzoek naar allerlei aspecten van het maakonderwijs. De diversiteit en dat de onderzoeken naar het klaslokaal gericht zijn vielen mij op. Er waren onderzoekers uit allerlei disciplines bezig met de effecten van hun maakprojecten te onderzoeken. Geen theoretische bouwsels maar echt hands-on. Niet zelden doen de onderzoekers zelf de activiteiten met de leerlingen. Niet een paar keer maak vaak langdurig. Mooi om te zien en ik hoop ook inspirerend voor het Nederlandse onderzoeksveld. De hele ruimte zoemde van gesprekken die plaatsvonden. Echt overwacht goed dit. Welke Nederlandse onderzoeker gaat er anders volgend jaar mee om het zelf te ervaren? Er volgen zo wat beelden van de posters maar er is er een die ik er nog even uit wil lichten. Het is een poster met een woordenwolk erop. De leerlingen waren gevraagd hun gemeenschap te beschrijven, dir resulteerde in een woordenwolk. Daarna hebben de leerlingen geluiden gezocht of opgenomen die bij de woorden passen. Het resulteert in een interactieve poster (met een Bare touchboard) waar de woorden, wanneer je ze aanraakt, geluid maken. Zoiets zou je toch zo ben een taal kunnen doen? Of een mentorles zelfs!

img_9568

Na deze verrassing snel naar de workshop. Een workshop van de Tinkeringstudio! Hier had ik al zo lang op gehoopt, om een keertje een workshop van Ryan en Sebastian te volgen. Nu wordt die droom echt. Ik ben in goed gezelschap van veel fellows en senior fellows. Bij binnenkomst worden we vrolijk begroet, de zaal zit er geweldig uit. Er ligt LEGO op de tafels en er staan allerlei dingen klaar die muziek en/of geluid maken. Wat gaan we doen? Het is simpel. We mogen een uurtje klooien om een muziekmachine te maken. Daarna delen we onze ervaringen en krijgen we wat achtergrond. Beginnen maar. Ik werk met Ana Cabral samen, zij is de Deense fellow en net als ik kersvers. Op een rechtopstaand bord met gaten die precies met LEGO overeen komen, zit een motortje met daarin wat onderdelen van LEGO vast. Wanneer de motor aangaat, beginnen de onderdelen te bewegen. Ana en ik beginnen gelijk te prutsen met de posities in de stukken LEGO. We doen maar wat en het duurt niet lang of we vinden setting die hele vreemde bewegingen geeft. We moeten keihard lachen. Daarna houdt Ana het bord op z’n kop. Nog gekker! We proesten het uit. De bewegingen zijn heel groot en Ana ziet al snel mogelijkheid om een soort liggende harp erbij te halen. Het geeft een prachtig maar zacht geluid. Dat moet harder kunnen! We ontdekken ineens een tikkend geluid, dat is ook cool! Plots is er een sambabal, die moet er ook nog bij! Omdat de sambabal nier in de speciale houder (3D-ontwerp hier te vinden) past, tapen alles aan elkaar. Het dondert in elkaar, we worden verrast door de bewegingen en bedenken telkens nieuwe dingen. Tot we het signaal krijgen: nog 10 minuten en dan presenteren we onze machine. Welke machine? Wij hebben aan evolutie gedaan. In plaats van ons druk te maken over het eindresultaat experimenteren we luid lachend nog even door. In de laatste seconde ontdekken we nog iets heel erg gaafs! Dit gaan we laten zien. Bij het stopsignaal kijken Ana en ik elkaar aan. We lachen nog een keertje heel hard. Wat was dit leuk en wat lieten we ons gaan. Wanneer we een ronde maken zien we allemaal zien we allemaal geweldige muziekmachies. Met zorg en aandacht gemaakt. Wow, dat kon natuurlijk ook. We slikken even, dit is zo anders dan hoe wij te werk zijn gegaan. Wanneer we aan de beurt zijn maken we geen excuses. We hebben ons laten gaan en we hebben er van genoten. Wat een gave ervaring was dit. Het was lang geleden dat ik me zo kind heb gevoeld. We lieten ons volkomen door het materiaal leiden.

De workshop (hier een instructable van de workshop, inclusief ontwerp voor een legobord) wordt afgesloten met wat achtergrondinformatie over het project en de werkwijze van de Tinkeringstudio. Ook zij zijn telkens opzoek naar nieuwe manieren om dingen te doen. Wat ze bij dit project voor het eerst hebben gedaan is het delen via social media. Ryan roept iedereen op om je ideeën die misschien half af zijn snel te delen op twitter. Zo verzamel je een minigemeenschap om je heen en je idee wordt heel snel beter. Distributed R&D noemen ze het. Hij schreef er een blogpost over. Het zit erop, één van mijn wensen is uitgekomen. Heel anders dan gedacht maar man, wat een geweldige ervaring. We zeggen de mensen van de Tinkeringsudio gedag. Tot maandag zegt Ryan, hij heeft me uitgenodigd om in het Exploratorium te komen klooien! Een wens die twee keer uitkomt. Dat kan alleen maar in Californië.

Hierna ga ik weer alleen naar de grote zaal een werk aan een blogpost. Veel van wat de onderzoekers vertellen gaat aan me voorbij. Ik moet even bijkomen en mijn werk doen: dit delen. Wanneer de leerlingen hun werk gaan presenteren, let ik weer op. Dit is voor veel mensen het beste onderdeel van de dag. Zo hoort het ook. Ik ga er niet veel over zeggen, het binnenkort online te zien. Wat me vooral opviel is hoe eerlijk leerlingen zijn over hun leerproces. Alle fouten worden groots en zonde schaamte verteld. Wat een voorsprong, wanneer je dat al kan. De show word echter gestolen door een klein ventje uit Taiwan. Hij pakt met zijn brutale charme met gemak de hele zaal in. En dan vertelt hij ook nog eens over een mondiaal probleem, de opwarming van de aarde. Doe toekomst ziet er ineens heel zonnig uit.

De dag wordt afgesloten door Sylvia Martinez De beschermvrouwe van het maakonderwijs. Ze waarschuwt ons dat we moeten waken voor het moment dat het nieuwe eraf is. We moeten niet de zelfde dingen blijven zeggen, we moeten verder. Moeilijke dingen oplossen zoals assement en een curriculum. Maar als er één groep is die het kan, dan zijn wij het hier op fablearn.

“Go out and Make It Happen!”

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.